مطابق ماده‌ی 466 قانون مدنی، اجاره عقدی است که به موجب آن مستاجر، مالک منافع عین مستاجره می‌شود. اجاره‌دهنده را موجر و اجاره‌کننده را مستاجر و مورد ‌اجاره را عین مستاجره گویند.

مطابق ماده‌ی 52 قانون مالیات مستقیم، درآمد شخص حقیقی یا حقوقی ناشی از واگذاری ‌حقوق خود نسبت به املاک واقع در ایران پس از کسر معافیت‌های‌ مقرر در این قانون مشمول مالیات بر درآمد املاک می‌باشد

مطابق ماده‌ی 53 قانون مالیات مستقیم، درآمد مشمول مالیات املاکی که به اجاره واگذار می‌گردد عبارت است از کل مال‌الاجاره، اعم از نقدی و غیر نقدی، پس از کسر %25 بابت هزینه‌ها و استهلاکات و تعهدات مالک نسبت به مورد اجاره. یعنی:

   %75 × کل مبلغ مال‌الاجاره = درآمد مشمول مالیات‌اجاره

مثال: مؤسسه‌ی خبره‌ی شمال ملکی را از آقای ایده‌آل با اجاره‌ی ماهانه‌ی 000ˈ000ˈ30 ریال اجاره کرده است. مطلوب است محاسبه‌ی درآمد مشمول مالیات اجاره.

  000ˈ000ˈ 270  =  %75  ×  ( 12  ×  000ˈ000ˈ30 )  = درآمد مشمول‌مالیات اجاره

درآمد مشمول مالیات در مورد اجاره‌ی دست اول املاک مورد وقف یا حبس بر اساس این ماده محاسبه خواهد شد. در رهن تصرف، راهن طبق مقررات این فصل مشمول مالیات خواهد بود (به استناد ماده‌ی 771 قانون مدنی، رهن عقدی است که به موجب آن مدیون مالی را برای وثیقه به داین می‌دهد. ‌رهن‌دهنده را راهن و طرف دیگر را مرتهن می‌گویند).

‌هرگاه موجر مالک نباشد، درآمد مشمول مالیات وی عبارت است از مابه‌التفاوت اجاره‌ی دریافتی و پرداختی بابت ملک مورد اجاره. حکم این ماده در مورد خانه‌های سازمانی متعلق به اشخاص حقوقی در صورتی که مالیات آن‌ها طبق دفاتر قانونی تشخیص شود جاری نخواهد بود.