محتوای آموزشی رایگان
نظامهای اندازهگيري در صورتهاي مالي
- 26 می , 2021
- نویسنده: مدیر وب سایت
- دسته بندی: Uncategorized حسابداری مالی دانستنیهای مالی
طبق مفاهیم نظری گزارشگری مالی، نظامهاي اندازهگيری در صورتهای مالی به شرح زیر است:
– بهاي تمامشدهی تاريخي
در يک نظام مبتنيبر بهاي تمامشده تاريخي، داراييها و بدهيها به ارزش زمان تحصيل اندازهگيري ميشود و اين ارزش معمولاً بهاي تحصيل است. از مزایای اصلي این مبنا، عينيبودن و اتكاپذيري، آشنا بودن تهيهكنندگان و استفادهكنندگان صورتهاي مالي با آن و سهولت كاربرد است که موجب كاهش هزينه و نيز افزايش مقبوليت استفاده از آن ميشود. عيب اصلي مبناي بهاي تمامشده تاريخي، مربوط نبودن ظاهري آن با وضعيت جاري فعاليت تجاري است.
– ارزش جاري
در نظامهای اندازهگيري در صورتهاي مالي مبتنيبر ارزش جاري، داراييها و بدهيها به طور منظم تجديد اندازهگيري ميشود تا تغييرات در ارزش آنها همزمان با وقوع و نه صرفاً به هنگام تحقق ثبت شود. ارزش جاري دربرگيرندهی سه نگرش متفاوت است كه عبارتند از ارزش ورودي (بهاي جايگزيني)، ارزش خروجي (خالص ارزش فروش) و ارزش اقتصادي (ارزش فعلي جريانهاي نقدي مورد انتظار از كاربرد مستمر دارايي و فروش نهايي آن توسط مالك فعلي). مهمترين مزيت ارزش جاري، مربوط بودن آن به تصميمات استفادهكنندگاني است كه خواهان ارزيابي وضعيت جاري يا عملكرد اخير واحد تجاري ميباشند و عيب اصلي ارزش جاري، ذهني بودن بيشتر و اتكا پذيري كمتر آن در مقايسه با بهاي تمامشدهی تاريخي است.
– تعديل از بابت اثرات تورم عمومي
يک راه حل برخورد با مسئله تغيير سطح عمومي قيمتها، ارائهی مجدد صورتهاي مالي مبتنيبر بهاي تمامشده تاريخي برحسب قدرت خريد ثابت است. استفاده از چنين نظامي در اقتصادهاي با تورم حاد قابل توجيه است زيرا به هنگام تورم حاد، ناهماهنگي در تغييرات قيمتهاي عمومي و اختصاصي قابل اغماض است.
در شرايط اقتصادي جاري كشور، در نظامهای اندازهگيري در صورتهاي مالي، نظام مبتني بر بهاي تمامشدهی تاريخي ملاك عمل قرار خواهد گرفت. از ارزشهاي جاري تا ميزاني كه با خصوصيات اتكاپذيري و ملاحظات منفعت و هزينه سازگار است، در تعديل اين نظام استفاده خواهد شد.
موسسه حسابداری ایده آل تراز ـ آمل